یَا جَابِرَ الْعَظْمِ الْکَسِیر
از یک جایی به بعد، «یا جابر العظم الکسیر» اسم رمز گشاینده‌ای شد برای همه‌ی استخوان‌های شکسته‌ی زندگی که جبیره‌کردنش از توان و عهده ی من خارج بود.
من خراب میکردم، مستأصل می‌شدم، در اوج نیاز و عجز و اضطرار، پناه می‌آوردم به اسم رمزمان...
در کمال ناباوری او جبران می‌کرد،
او کریمانه به جای من جبران می‌کرد...!
یا علی مدد
