یَا خَیْرَ النَّاصِرِین
امروز سوم خرداد است، همان سوم خردادی که در سال 1361 هجری شمسی، خداوند خرمشهر را آزاد کرد و مانع المحمره شدنش شد!
خدا خرمشهر را آزاد کرد، تا خلقش آن را آباد کنند، اما ای دل غافل، ممد نبودی ببینی شهر آزاد شد اما دوباره توسط خودی ها، درست بعد از جنگ سقوط کرد، اما این بار کسی این سقوط را جدی نگرفت و بیش از 40 ساله که کسی به فکر آزادسازی نیست، کاش حاج احمد متوسلیان بود، چقدر جای حاج احمد خالیست این روزها!!!
خرمشهر، ای شهر سالی یکبار! کاش کمی شبیه اسمت بودی!
و باز دوباره چقدر جای حاج احمد متوسلیان خالیست
بساط سور و ساط جشن آزاد سازی خرمشهر را جمع کنیم و بعد از آباد سازیش دوباره پهن کنیم
آن موقعی پهن کنیم که دیگر شهری که روز نفت و گاز خوابیده، زنانش کپسول خالی گاز روی سر نگیرند و برای پر کردنش اینطرف و آنطرف نبرند
آن موقعی پهن کنیم که دیگر تیتر روزنامه ها نباشد ، خرمشهر هوا ندارد
آن موقعی پهن کنیم که دیگر تیتر خبرگزاری ها نباشد، خرمشهر آب ندارد
آن موقعی پهن کنیم که جوانان خرمشهر از زور بیکاری سراغ بزهکاری نروند
آن موقعی پهن کنیم که ...
مگر نه اینکه جهان آراها برای ناموس وطن، برای غیرت وطن، برای اسلامیت وطن فدا شدند؟؟؟ که اگر برای مشتی خاک رفته بودند، خاک بر سرم!!
راستی نکند که قدس را هم مثل خرمشهر می خواهیم آزاد کنیم!
کاش بودی حاج احمد!
ولی نه حاج احمد، همان بهتر که نیستی!
نیستی ببینی فراعنه داخلی، چطور مثل زالو خون خونین شهرها را می ممکند و در عوض چه مردهایی که برای آبروداری و جبران نامردی این فراعنه و پایبندی به آرمان ها، هنوز هم از زندگی شان برای آبادانی خرمشهرها می زنند، مثل همان روزها.
دعا کن برای آن مردها، همان هایی که یک روز به فرموده رهبرشان برای فتح خرمشهرها، جلوی گلوله توپ و تانک دشمن ایستادن و امروز هم خانه و کاشانه و خواب و خوراک را برای جمله "خرمشهرها در پیش است" بر خود حرام کردند.
دعا کن برای فلاطون زاده ها،سعدی ها، مردی ها، قربانی ها و ...
و تمام گمنام هایی که مرد هستند!
و ای کاش روزی به همین زودی ها رادیو را روشن کنیم و دوباره صدای محمود کریمی علوی را بشنویم که می گوید:
شنوندگان عزیز توجه فرمایید، خونین شهر، شهر خون آباد شد.
ان شاءالله
یا علی مدد
